تکخوانی، مشکل زنان موسیقیدان ایران نیست
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۰۴۸۳۳
آفتاب‌‌نیوز :
دی ماه گذشته آلبومی رونمایی شد که هنوز پس از گذشت شش ماه یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های موسیقی بی‌کلام است. سادگی، شیوایی و صمیمیت از مهم‌ترین ویژگی‌های آلبوم موسیقی خیابان پنجاه و پنجم و حاصل همکاری موفق دو تن از هنرمندان جوان موسیقی؛ یعنی آزاده آزاد نوازنده هارمونیکا و صاحب اثر و میلاد عدل نوازنده گیتار الکتریک و تنظیم کننده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آزاده آزاد متولد سال ۱۳۶۴ و دانش آموخته رشته مهندسی نرم افزار از جمله نوازندگانی است که در ابتدا نوازندگی و موسیقی را به شکل تفننی پیگیری می‌کرد. اما از سال ۱۳۹۲ پیشه مرتبط با تحصیلات دانشگاهی خود را رها کرد تا روی نوازندگی ساز هارمونیکا و موسیقی تمرکز کند. خیابان پنجاه و پنجم دومین آلبوم این بانوی موسیقیدان است که از سال ۱۳۹۲ تا کنون به بازار موسیقی عرضه شده و آلبوم اول او؛ یعنی شانزلیزه در سال ۱۳۹۵ موفق به دریافت جایزه باربد از جشنواره موسیقی فجر شده است.
نوستالژی‌های خیابان پنجاه و پنجم
این هنرمند معتقد است آلبوم دوم او یعنی خیابان پنجاه و پنجم، روایت نوستالژیک او از دوران خوش آزمون و خطا در زمینه موسیقی در سال‌هایی است که در انزوای خود خواسته در پی مهم‌ترین دغدغه زندگی خود یعنی موسیقی بوده است. سال‌هایی که در خانه‌ای در ابتدای خیابان پنجاه و پنجم یوسف آباد زندگی می‌کرده است. او نام این آلبوم را هم از بین خاطرات آن سال‌ها انتخاب کرده است.
این هنرمند در باره انتخاب آثار این آلبوم می‌گوید: مهم‌ترین اصل در انتخاب آثار این آلبوم برایم القای حس لطافت صدای این ساز و حال و هوای زنانه در کل آلبوم بود هرچند نتیجه نهایی که منتشر شد حاصل همکاری و همفکری من با میلاد عدل است. ما در این پروژه نیازمند تعاملی بودیم که در نتیجه کار تأثیر گذاشت. هرچند با آنچه به صورت مطلوب در ذهن داشتم قدری متفاوت بود؛ در تعامل مثبت نباید به دنبال آرمان‌های شخصی بود.
تعامل سازنده یک‌جانبه نیست
این نوازنده هارمونیکا در باره انتخاب میلاد عدل با توجه به ذهنیت زیبایی شناسانه او و اینکه یک نوازنده سبک راک با ایده آل‌های ذهنی در زمینه موسیقی شخصی خود است می‌گوید: من سلیقه و نگاه عدل را پسندیدم و به او اعتماد کردم و امروز بسیار از انتخاب خود خوشحالم؛ زیرا او هم معتقد بود تعامل هنگامی سازنده خواهد بود که به افکار طرف مقابل توجه شود. میلاد در بسیاری مراحل پروژه با فاصله گرفتن از ذهنیات زیبایی شناسانه خود مرا در رسیدن به آلبومی بیانگر حال و هوا و ذهنیات زنانه، یاری کرد.
یک تیر و سه نشان
به اعتقاد آزاده آزاد مهم‌ترین توفیق او در این آلبوم اجرای آثاری است که اولاً در عین حال به اصل اثر وفادار مانده‌اند و ثانیاً امضای شخصی او را همراه دارند و در جذب مخاطب موفق بوده‌اند. نتیجه همکاری وی با عدل زدن سه هدف با یک تیر بوده است.
این هنرمند امروز در فکر اجرای زنده این آلبوم است و در این باره می‌گوید: متأسفانه وقتی از موسیقی بانوان حرفی به میان می‌آید بسیاری بلافاصله به مقوله تکخوانی زنان فکر می‌کنند و محدودیت زنان را در زمینه تکخوانی مهم‌ترین و تنها مشکل بانوان فعال در زمینه موسیقی می‌دانند، در حالی که این‌طور نیست.
تکنوازی مهارتی است که به جنسیت مربوط نیست
وی در ادامه به مشکلات پیش روی خود اشاره می‌کند و می‌گوید: هنوز ذهنیت و باور عمومی مردم ما نتوانسته حضور یک زن به عنوان سولیست را در صحنه اجرا بپذیرد و گویا تکنوازی مهارت و قدرتی است که فقط باید در مردان جست. مشکل دیگر هنرمندانی مثل من این است که برای حمایت از موسیقی بی‌کلام هیچ تهیه کننده‌ای پیش قدم نمی‌شود و اسپانسرها هم ترجیح می‌دهند سرمایه خود را به جای حمایت از موسیقی بی‌کلام در بازار آشفته و تجاری و کلیشه‌ای موسیقی پاپ امروز تزریق کنند چون از بازده آن کاملاً مطمئن هستند. به عبارت دیگر تهیه کننده‌های امروز بیشتر از حمایت در موسیقی ایران نقش سرمایه گذار و تاجر را ایفا می‌کنند.
از طرفی هم نوازندگان حرفه‌ای امروز این مساله را نمی‌پذیرند که پشت سر یک زن سولیست در یک کنسرت ساز بزنند و اکثر نوازندگان حرفه‌ای به امثال من نگاهی از بالا دارند که به هیچ روی نه منطقی است و نه قابل پذیرش.
حمایت شرط بقا
این هنرمند که در حال حاضر در آموزشگاه به تدریس این ساز مشغول است به مشکلات معیشتی هنرمندانی مانند خودش اشاره می‌کند و می‌گوید: در چنین آشفته بازاری که نه می‌توان به درآمد حاصل از فروش آلبوم‌ها چشم داشت و نه امکان درآمد از راه کنسرت برای هنرمندانی مثل من وجود دارد، دو را بیشتر باقی نمی‌ماند: یا اینکه موسیقی را به عنوان حرفه دوم یا دستاویزی برای تفنن نگاه کنیم یا از آنچه به عنوان هدف و آرمان شخصی در هنر برای خود ساخته‌ایم فاصله بگیریم و به عنوان نوازنده وارد بازار تجاری سرشار از کلیشه موسیقی پاپ شویم. مگر اینکه مؤسسه‌های فرهنگی و نهادهای مرتبط با موسیقی نگاه ویژه حمایتی به امثال من داشته باشند.
منبع: خبرگزاری ایرنامنبع: آفتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۰۴۸۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختلاف‌نظر درباره تصادف‌های پرماجرای تهران | نخستین قربانی؛ موسیقیدان مشهور یا روزنامه‌نگار معروف؟
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:آمار قربانیان تصادفات درون‌شهری گاهی اوقات اهالی تهران را شگفت‌زده می‌کند، اما بد نیست بدانید که خطر تصادف با وسایل نقلیه عمومی از همان نخستین روزهایی که اتومبیل به خیابان‌های پایتخت راه پیدا کرد وجود داشته و افراد مشهور هم گاهی قربانی بی‌مبالاتی برخی راننده‌ها شده‌اند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
گزارش‌های ضدونقیضی درباره نخستین سانحه رانندگی تهران منتشر شده که مربوط به ۲ دوره تاریخی است. علیرضا زمانی، تهران‌پژوه، درباره ماجرای نخستین سانحه رانندگی در تهران می گوید: «برخی منابع تاریخی مکتوب از غلامحسین درویش، معروف به درویش‌خان، موسیقیدان سرشناس دوره قاجار، به‌عنوان نخستین قربانی سانحه رانندگی در دارالخلافه نام می‌برند. طبق گزارشی که روزنامه وقایع اتفاقیه در سال ۱۳۰۵ منتشر کرده، درویش‌خان که عواید کنسرت‌هایش در گراند هتل را وقف نیازمندان کرده بود، بعد از پایان یکی از کنسرت‌ها و در مسیر برگشت به خانه‌اش درشکه‌ای کرایه می‌کند، اما هرگز به مقصد نمی‌رسد.»
درشکه حامل درویش‌خان در خیابان امیریه با اتومبیل فورد که از سمت مخالف می‌آمد تصادف می‌کند و درویش‌خان که از داخل درشکه به بیرون پرتاب شده بود به نظمیه تهران منتقل می‌شود، اما از این حادثه جان سالم به در نمی‌برد. درویش‌خان به دلیل ضربه مغزی ۵ روز در نظمیه بستری بود، تلاش پزشکان افاقه نکرد و مشهورترین موسیقیدان ایران در دوره قاجار نخستین قربانی تصادف در تهران لقب گرفت.
همچنین، معدود جراید دوره پهلوی اول از برخورد خودرو حامل وزیر پست و تلگراف وقت با تیر چراغ‌برق به‌عنوان یکی دیگر از نخستین تصادف‌هایی که در سال ۱۳۰۵ به وقوع پیوسته نام برده‌اند. این تصادف در خیابان سرچشمه رخ داده و به دلیل محکم بودن بدنه اتومبیل‌های آن دوره آسیبی به سرنشین‌ها وارد نشده است.
زمانی معتقد است معمای نخستین سانحه رانندگی در تهران کمی پیچیده شده است: «کشف بریده یکی از جراید تهران قدیم معمای نخستین تصادف تهران را پیچیده‌تر کرد. جریده‌ای که در اسفندماه ۱۳۰۶ گزارشی درباره نخستین تصادف تهران منتشر کرده و مدعی شده نخستین تصادف در ۱۲ آبان ۱۳۰۳ و آخرین ماه‌های حکومت قاجار در تهران رخ داده و به درگذشت فردی به نام عباسقلی‌خان باقرزاده که از روزنامه‌نگارهای معروف آن دوره بوده منجر شده است.»
ناصرالسلطنه دیبا، یکی از درباری‌های دوره قاجار و نویسنده کتاب معروف سفرنامه ناصری، که بارها با نصرالدین شاه به فرنگ رفته بود در این ماجرا نقش اول را ایفا کرده و این تصادف در خیابن علاء‌الدوله سابق (فردوسی فعلی) مقابل سفارت انگلیس به وقوع پیوسته است.
کد خبر 848272 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند